Nigdy z tyłu.

We wszystkich moich snach po których brakowalo mi oddechu zaraz po przebudzeniu, gralem na pianinie, choć trudno nazwac to grą, bo w żadnym z nich nie bylem mistrzem "ani nawet nauczycielem" ale potrafie w nich zagrac kilka melodi po których sluchaczki robia dokładnie to o czym mowie. I nie zrozumie tego nikt kto choć raz nie przechodzil kolo psa z dożywociem w kieszeni. Ani ten kto ani razu nie umarl, by potem wznieś sie ponad wyżyny. Trudno będzie tez zrozumieć to wszystkim których zranilem, bo choć ukryta to wciąż w ich żyłach jak inne zakazane substancje, plynie mocna nienawisc.  Tylko szczerze mówiąc mam to gdzieś bo znowu okradłem bank, i chodz mówią ze nie ma w nas miejsca na czulosci ja znowu zasypiam przy Zimmerze.
Wlasnie klade sie a kiedy to czytasz pewnie juz śpię, i nie będzie mnie jakiś czas bo mam kilka ważnych chwil przed sobą, o których ty nawet nie myslisz po zamknięciu oczu